Prawie każda czynność zwiększa zdolności adaptacyjne organizmu do ograniczenia lub zneutralizowania zaburzeń postawy. Są to mechanizmy mięśniowe korygujące postawę w sposób antycypowany – feedforward lub reaktywny – feedback.

Reakcje równoważne występują nie tylko w przypadku nieprzewidzianych sytuacji, lecz także w ramach ruchu wyuczonego. Każdy prosty ruch, np. odwodzenie kończyn górnych w pozycji stojącej, powoduje zaburzenie równowagi, które należy kontrolować.

W przypadku ruchów dobrowolnych korekty postawy – jak się wydaje – są organizowane w ramach jednego programu ruchowego.

W trakcie wykonywania wyuczonych działań ruchowych podczas stabilizacji posturalnej są przewidywane zaburzenia równowagi ( mechanizm sprzężenia wyprzedzającego). Te antycypacyjne korekcje posturalne można określić w następujący sposób: modyfikacja czynności mięśni posturalnych, zapewniających kontrolę posturalną, jest wykonywana przed rozpoczęciem spodziewanego ruchu. Podczas rozwoju ruchowego dziecka reaktywne korekty postawy pojawiają się miedzy 7 a 9 miesiącem życia, a antycypowane po ukończeniu 4 roku życia. Rozwój obydwu rodzajów korekt postawy jest kontynuowany aż do okresu dojrzewania.

Zaburzenia równowagi docierają do świadomości, jednak to obszary podkorcowe są głownymi strukturami odpowiedzialnymi za zarządzanie informacjami dotyczącymi postawy.

Kontrola obejmuje zasadniczo trzy obszary: rdzeń, pień mózgu i korę mózgową.

~ Fizjoterapeutyczna metoda Globalnych Wzorców Posturalnych

Philippe Souchard

Redakcja wydania I polskiego Marek Żak

Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2014